Ekstrakcja do fazy stałej (SPE) to technologia wstępnej obróbki próbek rozwijana od połowy lat 80. XX wieku. Opracowano ją poprzez połączenie ekstrakcji ciecz-ciało stałe i chromatografii cieczowej. Stosowany głównie do separacji, oczyszczania i wzbogacania próbek. Głównym celem jest zmniejszenie zakłóceń matrycy próbki i poprawa czułości wykrywania.

Opierając się na teorii chromatografii ciecz-ciało stałe, technologia SPE wykorzystuje selektywną adsorpcję i selektywną elucję w celu wzbogacenia, rozdzielenia i oczyszczenia próbek. Jest to proces fizycznej ekstrakcji obejmujący fazę ciekłą i stałą; można to również przybliżyć, uznając za prosty proces chromatograficzny.
Schemat ideowy urządzenia do ekstrakcji do fazy stałej
SPE to zasada rozdzielania stosowana w chromatografii cieczowej przy użyciu selektywnej adsorpcji i selektywnej elucji. Częściej stosowaną metodą jest przepuszczenie ciekłego roztworu próbki przez adsorbent, zatrzymanie badanej substancji, a następnie użycie rozpuszczalnika o odpowiedniej mocy do wypłukania zanieczyszczeń, a następnie szybkie wymycie badanej substancji niewielką ilością rozpuszczalnik, aby osiągnąć cel szybkiego oddzielania, oczyszczania i zatężania. Możliwe jest także selektywne zaadsorbowanie zakłócających zanieczyszczeń i umożliwienie wypłynięcia mierzonej substancji; lub jednocześnie zaadsorbować zanieczyszczenia i substancję mierzoną, a następnie zastosować odpowiedni rozpuszczalnik w celu selektywnego eluowania substancji mierzonej.
Ekstrahent w metodzie ekstrakcji w fazie stałej jest materiałem stałym, a zasada jego działania opiera się na fakcie, że mierzone składniki oraz współistniejące składniki zakłócające w próbce wody wywierają różne siły na środek ekstrakcyjny w fazie stałej, tak że są od siebie oddzielone. Środek do ekstrakcji do fazy stałej to specjalny wypełniacz zawierający grupy C18 lub C8, nitryl, amino i inne.